(Teşbih – Teşhis – İntak – Tezat – Mübalağa ve Tecrit Söz sanatları)
Hele bakın şu dünyanın işine,
Leylek düz tepsiden suyun içiyor.
Öküz olmak için düşmüş peşine,
Buzağı kağnıda köpe sıçıyor.
Çakallar aslana kızıp gürlüyor,
Köpek, yal teknesi kapmış hırlıyor,
Eşek, çimen görmüş fena zırlıyor,
Tavşan kovalıyor, tazı kaçıyor.
Tilki tövbe etti tavuk kapmaya,
Katır heveslendi yavru yapmaya,
Domuz kalktı zürafayı öpmeye,
Ayılar oturmuş yufka açıyor.
Aslan da kediye demez mi “dayı”,
O yüzden istermiş bir miras payı.
Güz günü görünce gökte turnayı,
Serçe göçmen kuşlar ile uçuyor.
Köstebekler herk etmişler tarlayı,
Memmet Emmi görmüş, basmış kalayı.
Gazeteler manşet yapmış olayı;
“Kaplumbağa fena tırpan biçiyor”
Teşbihte bir hata olmaz herhalde,
Her durumun bir benzeri misalde…
Gel gelelim insancıklar ne halde?
Korkaklar etrafa korku saçıyor.
Kör silahşor hedef koymuş on iki,
Körün taşı gibi tutarsa belki…
Bilmiyorum iş mi sanki benim ki,
Şu Bindebir sözlerini seçiyor.
16.03.2025 – Ozan Bindebir
*
Açıklama:
Köp: Kağnılarda öküzün hemen kuyruk altına denk gelen ve bayır aşağı o kısma dayanarak arabayı frenlediği tahta parçası.